Gluten to nie nowe wcielenie zła, ale po prostu białko zboża (konkretnie pszenicy, żyta i jęczmienia). Nie chcę dziś pisać więcej o celiakii, zaznaczę tylko, że jest ona jednym z naprawdę nielicznych powodów, dla których należy wyeliminować gluten z diety.

Faktycznie, były podejrzenia dotyczące negatywnego wpływu glutenu na tarczycę i w dużym skrócie myślowym brzmiały one mniej więcej tak: „gluten wbudowuje się w tarczycę i zaburza jej pracę”. W związku z tym przeprowadzono sporo badań na ten temat. I co się okazało?

Tak, celiakia i Hashimoto lubią występować w parze.

Nie, nie ma rekomendacji, by zawsze przy Hashimoto wykluczać gluten.

Wydaje się, że najsilniejszy związek między spożyciem glutenu a zniszczeniem tarczycy opiera się na zjawisku mimikry molekularnej między białkami glutenu i komórkami tarczycy. W skrócie: organizm nie wie, czy białko, które wykrył, jest „swoje” (tarczyca) czy „obce” (gluten) i w ten sposób może zwrócić się przeciwko samemu sobie.

Wykluczenie glutenu z diety może zwiększać ryzyko rozwoju choroby Hashimoto ze względu na potencjalne niedobory żywieniowe związane z niską jakością (większości) produktów bezglutenowych. Dodatkowo zamienniki bazujące na ryżu są bogate w metale ciężkie, szczególnie w arsen.

Z drugiej strony spożycie glutenu pochodzącego z upraw na glebach ubogich w selen także zwiększa ryzyko rozwoju Hashi. Selen jest niesamowicie istotny dla tarczycy. Ale skąd mamy wiedzieć, ile jest go w glebie, na której rosło zboże, z którego powstało nasze pieczywo?

Podczas badań nie udowodniono jednoznacznie, że wykluczenie glutenu z diety osób z Hashimoto, ale bez celiakii, jest wskazane. Część badań wskazuje poprawę stanu pacjentów z Hashi ale bez celiakii, w części nie zauważono takich korelacji.

Wniosek: jeśli masz Hashi, ale nie masz celiakii, nie musisz odstawiać glutenu.